Μοναστική ιατρική: η μεσαιωνική θεραπεία με βότανα συναντά την σύγχρονη επιστήμη Understand article

Μετάφραση από τον Κωνσταντίνο Μιχαλοδημητράκη. Μία ομάδα Γερμανών ερευνητών φέρνει στο φως την θεραπευτική σοφία του Μεσαίωνα.

Μοναστήρια όπως το
Σιστερσιανό Αβαείο
(Cistercian abbey) του
Μάουλμπρον (Maulbronn),
στη νότια Γερμανία,
διατήρησαν και διέδωσαν
σημαντικές γνώσεις για την
ιατρική με βότανα κατά τον
Μεσαίωνα.

Η εικόνα είναι ευγενική
προφορά του WeiterWinkel /
Flickr

Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν την βοτανική ιατρική σαν μία καθαρά «εναλλακτική» επιλογή – κάτι που μπορεί να δοκιμάσεις για ένα βήχα ή κρύωμα που δεν υποχωρεί, αλλά όχι για ασθένειες απειλητικές για την ζωή. Όμως ο ιστορικός ιατρικής Δρ. Johannes Mayer, τα παίρνει όλα πολύ πιο σοβαρά: πιστεύει ότι οι θεραπείες με βότανα που περιγράφονται σε μεσαιωνικά κείμενα μπορούν να παρέχουν εξαιρετικά αρχικά σημεία για πολύ αποτελεσματικές σύγχρονες θεραπείες, ακόμα και για ασθένειες όπως ο καρκίνος. Και δεν είναι ο μόνος, καθώς η δουλειά του έχει ήδη τραβήξει την προσοχή (και χρηματοδότηση!) του φαρμακευτικού κολοσσού GlaxoSmithKline.

Η ερευνητική ομάδα του Δρ. Mayer στο Πανεπιστήμιο του Βούρτζμπουργκ (University of Würzburg) στην Γερμανία επικεντρώνεται στην μοναστική ιατρική (στα Γερμανικά Klostermedizin). Τα τελευταία 30 χρόνια, μέλη της ομάδας έχουν «κοσκινίσει» μοναστικά χειρόγραφα τα οποία χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα και μετά, μεταφράζοντας και δημοσιεύοντας λεπτομέρειες θεραπειών με φυτά και τις ασθένειες τις οποίες προορίζονται να αντιμετωπίσουν.

Το Αβαείο του Αγίου
Μαρτίνου στο όρος Canigou
(St-Martin-du-Canigou)
χτίστηκε τον 10ο αιώνα στην
νότια Γαλλία. Είχε ένα
βοτανικό κήπο όπου
μεγάλωναν πολλά είδη
τοπικών θεραπευτικών
φυτών.

Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά της Isabelle Kling

Η δουλειά τους μετατοπίστηκε από την ιστορική στην πιο επιστημονική πλευρά περίπου πριν από 14 χρόνια, όταν επισκέφθηκε την ομάδα ένας μάνατζερ της GlaxoSmithKline. Όταν ο επισκέπτης ρώτησε «Τι είναι η μοναστική ιατρική; Είναι προσευχή ή κάτι τέτοιο;», ο Δρ. Mayer του εξήγησε ότι στην πραγματικότητα σημαίνει την διαλεύκανση των θεραπειών με βότανα που είχαν καταγραφεί από μοναστήρια και την διερεύνηση των φυσιολογικών επιδράσεών τους.

Αυτή η επίσκεψη οδήγησε στην εδραίωση μιας ερευνητικής ομάδας στο πανεπιστήμιο, με επιχορήγηση από την GlaxoSmithKline, για να αναζητήσει αποτελεσματικές σύγχρονες θεραπείες που να εξάγονται από την μεσαιωνική μοναστική γνώση. Μέχρι στιγμής η συνεργασία έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη μερικών προϊόντων για την αντιμετώπιση του κοινού κρυώματος, τα οποία πουλάει η κατάλληλα ονομασμένη εταιρεία Abtei («Αβαείο» στα Γερμανικά). Η ομάδα έχει τώρα άλλες διασυνδέσεις με φαρμακευτικές εταιρείες, καθώς και με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Βούρτζμπουργκ.

Η αρχική πηγή τέτοιων καρποφόρων αποτελεσμάτων είναι τα πολυάριθμα ιστορικά κείμενα. «Πρώτα προσπαθήσαμε να ερευνήσουμε τα φυτά που είχαν καταγραφεί στα μοναστήρια που χρησιμοποιούταν κατά τον Πρώιμο και Μέσο Μεσαίωνα, μεταξύ του 8ου και 12ου αιώνα», λέει ο Δρ. Mayer. «Αλλά τώρα ερευνούμε ολόκληρη την ιστορία των θεραπευτικών φυτών στην Ευρώπη μέχρι τις μέρες μας, ψάχνοντας για ενδείξεις του τι μπορεί να είναι χρήσιμο».

Πριν από δέκα χρόνια, η
ερευνητική ομάδα
Klostermedizin ξεκίνησε ένα
πρόγραμμα μαζί με την
Abtei για να διερευνήσουν
τα δραστικά συστατικά και
τους μηχανισμούς με τους
οποίους ο λυκίσκος
(Humulus lupulus) και η
βαλεριάνα (Valeriana
officinalis
) δρουν ως
ηρεμιστικά (δείτε για
παράδειγμα, Schellenberg et
al., 2004
). Ανακάλυψαν ότι οι
λιγνάνες του λυκίσκου δρουν
παρόμοια με την αδενοσίνη,
έναν παρεμποδιστικό
νευροδιαβιβαστή που
προάγει τον ύπνο. Ο
λυκίσκος δρα με τρόπο
παρόμοιο με την ορμόνη
μελατονίνη, η οποία παίζει
ρόλο στο βιολογικό ρολόι
του σώματος.

Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά της Heike Will

Η έρευνα συμπεριλαμβάνει αρκετά βήματα: μετάφραση των κειμένων (συχνά από μεσαιωνικά Λατινικά), ταυτοποίηση με ακρίβεια την αντιστοιχία ποιο φυτό χρησιμοποιούταν για ποια αγωγή – δεν είναι εύκολο έργο με δεδομένη την ασυνέπεια και ποικιλία στα κοινά ονόματα που χρησιμοποιούταν για πολλά φυτά – και μετά την εύρεση των δραστικών συστατικών.

Κατόπιν, μερικά από αυτά τα συστατικά δοκιμάζονται σε εργαστήρια στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Βούρτζμπουργκ ή στις συνεργαζόμενες φαρμακευτικές εταιρείες. Για παράδειγμα, επιστήμονες στο ωτορινολαρυγγικό τμήμα του νοσοκομείου δοκιμάζουν αυτή την στιγμή την επίδραση υδατικών και αλκοολικών εκχυλισμάτων από την Osmunda regalis (βασιλική φτέρη του παλαιού κόσμου) και του Chelidonium majus (Χελιδόνιο το μέγα) σε καλλιέργειες καρκινικών κυττάρων του αυτιού. Τέλος, μερικές υποσχόμενες ενδεικτικές περιπτώσεις έχουν περάσει στο στάδιο ανάπτυξης ως εν δυνάμει νέα φάρμακα και υποβάλλονται σε κλινικές και άλλες δοκιμές ώστε να συμμορφώνονται με τις νομικές προϋποθέσεις. Για παράδειγμα, αν τα εκχυλίσματα φτέρης και λυκίσκου αποδειχθούν αποτελεσματικά, τότε οι κλινικές δοκιμές θα γίνουν στο νοσοκομείο.

Αυτή η πολύπλοκη διαδικασία αντανακλάται στην πολυεπιστημονική ειδίκευση της ομάδας του Δρ. Mayer, η οποία αποτελείται από μέλη με μεγάλη ποικιλία επιστημονικών υποβάθρων: ιστορικοί της ιατρικής και λόγιοι των Λατινικών και αρχαίων Ελληνικών, μαζί με χημικούς, βιολόγους και φαρμακοποιούς – όλοι τους χρειάζονται για να κατανοηθούν πλήρως οι μεσαιωνικές ιατρικές συνταγές. Υπάρχουν επίσης εξωτερικοί ειδικοί στους οποίους μπορεί να απευθυνθεί η ομάδα – συμπεριλαμβανομένου και ενός Σιστερσιανού μοναχού που είναι βιολόγος.

Το υπόβαθρο του Δρ. Mayer είναι στην ιστορία. «Πρώτα σπούδασα ιστορία, μετά την ιστορία της ιατρικής και έτσι ανακάλυψα ότι δεν ξέραμε τι φυτά πραγματικά χρησιμοποιούσαν στον Μεσαίωνα. Έτσι ξεκίνησα να φτιάχνω μία βάση δεδομένων για ιστορικά φυτά που χρησιμοποιούταν στην Ευρώπη», λέει ο Δρ. Mayer.

Salvia officinalis, ένας τύπος
φασκόμηλου, αναφέρεται
σε μεσαιωνικά χειρόγραφα
ως χρήσιμο για την
βελτίωση της μνήμης.
Πρόσφατη έρευνα στο
Πανεπιστήμιο του
Νιούκαστλ, στο Ην. Βασίλειο
(University of Newcastle, UK)
έδειξε ότι είναι
αποτελεσματικό σε αυτό τον
ρόλο (φαίνεται να βοηθά
στην μείωση της διάσπασης
του νευροδιαβιβαστή
ακετυλοχολίνη), κάτι το
οποίο το καθιστά υποψήφιο
για την ανάπτυξη θεραπείας
για την άνοια (Scholey et al.,
2008
). Όμως, η
ανάπτυξηφαρμάκων και οι
κλινικές δοκιμές παίρνουν
χρόνο, οπότε ο Δρ. Mayer
αναμένει ότι θα χρειαστούν
άλλα δέκα χρόνια προτού να
είναι διαθέσιμο ένα
φάρμακο που να βασίζεται
σε φασκόμηλο.

Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά της Heike Will

Παρόλο ότι τα περισσότερα κείμενα κλειδιά είναι γραμμένα στα Λατινικά, σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν μεταφράσεις από προγενέστερα κείμενα γραμμένα στα Αραβικά, μερικά από τα οποία επίσης περιέχουν διατηρημένες γνώσεις αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων όπως ο Αριστοτέλης. Όπως εξηγεί ο Δρ. Mayer: «Στον Πρώιμο Μεσαίωνα δεν υπήρχε αρκετή βιβλιογραφία στην Ευρώπη και ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79 μ.Χ.) ήταν ο πιο σημαντικός παλαιός συγγραφέας μοναστικής ιατρικής. Μετά, κατά τον 11ο αιώνα, άρχισαν να μεταφράζουν Αραβικά κείμενα στα Λατινικά και έτσι κατέφθασαν στην Ευρωπαϊκή ιατρική πολλά καινούργια φυτά».

Ένα παράδειγμα από αυτά είναι το Alpinia officinarum, ένα φυτό που χρησιμοποιούταν για την θεραπεία αναπνευστικών προβλημάτων αλλά και για χαλάρωση. Παρόλο ότι αυτό το φυτό ενδημεί στην Ευρώπη, η θεραπευτική του χρήση ξεκίνησε μόνο μετά την άφιξη των Αραβικών κειμένων.

Με τον καιρό, η μετάφραση Αραβικών κειμένων κατέληξε να επισκιάσει την εποχή της μοναστικής ιατρικής γιατί οδήγησε στην ίδρυση πολλών πανεπιστημίων τον 13οαιώνα. Έτσι από αυτό το σημείο και μετά υπήρχαν επαγγελματίες ιατροί και η μοναστική ιατρική έγινε λιγότερο σημαντική.

Όμως, υπήρχε μία καινούργια περίοδος της μοναστικής ιατρικής τον 16ο αιώνα, επειδή πολλοί από τους ιεραπόστολους που στάλθηκαν στις νέο-ανακαλυφθείσες περιοχές της Αμερικής ήταν μοναχοί. «Οι μοναχοί ενδιαφερόταν να ανακαλύψουν τι έκαναν οι ιθαγενείς Αμερικάνοι με τα ξεχωριστά φυτά στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Έτσι έγραψαν βιβλία για την χρήση αυτών των φυτών και έστειλαν τις πληροφορίες πίσω στην Ευρώπη», λέει ο Δρ. Mayer.

Βαλεριάνα (Valeriana
officinalis
)

Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά της Heike Will

Σήμερα, η ομάδα του Δρ. Mayer συνεργάζεται όχι μόνο με την βιομηχανία αλλά και με ενεργά μοναστήρια, συμβουλεύοντας για την καλλιέργεια ξεχωριστών φυτών στους κήπους του μοναστηριού και τις χρήσεις τους σε αφεψήματα τύπου τσαγιού και σε λοσιόν. Διοργανώνουν ακόμα και μαθήματα για το κοινό στο τοπικό μοναστήρι στο Όμπερτζελ (Oberzell) – τα οποία αποδίδουν μερική επιπλέον επιχορήγηση που είναι χρήσιμη για την ομάδα.

Ο Δρ. Mayer έχει ανακαλύψει ότι καλλιεργώντας τα φυτά δεν είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος για να τα αποκτήσουμε, είτε γιατί είναι δύσκολο να τα κάνουμε να μεγαλώσουν είτε επειδή τα συστατικά που λαμβάνονται από τα άγρια φυτά είναι καλύτερα από αυτά από καλλιεργημένα φυτά.

«Πρέπει να βγεις στο δάσος για να βρεις αυτά τα φυτά, όπως το Arnica montana· είναι πολύ δύσκολο να καλλιεργήσεις τα φυτά και να πάρεις αρκετά λουλούδια», λέει. «Αλλά στην φύση μεγαλώνει καλά». Κάτι που ίσως είναι κατάλληλη υπενθύμιση της καταπληκτικής πολυπλοκότητας της φύσης, που είναι τόσο προφανής σήμερα όσο ήταν για τους ανθρώπους κατά τον Μεσαίωνα.

 

Αξιόπιστες θεραπείες

Οι αγκινάρες μπορούν να
βοηθήσουν σε προβλήματα
του πεπτικού συστήματος.

Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά του Richardfabi /
Wikimedia

Παρόλο ότι πολλά φυτά έχουν παραδοσιακά χρησιμοποιηθεί στην ιατρική, λίγα έχουν διερευνηθεί επιστημονικά για να δούμε εάν αποτελούν πραγματικά ασφαλή και αποτελεσματικά θεραπευτικά μέσα για τις περιπτώσεις τις οποίες λεγόταν ότι θεράπευαν. Μαζί με εργαστηριακές μελέτες, σαν αυτές που διεξάγονται στην ομάδα του Δρ. Mayer, πρέπει να δοκιμαστεί η κλινική αποτελεσματικότητα μιας αγωγής.

Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι ο καλύτερος τρόπος για να βρουν την αποτελεσματικότητα μίας αγωγής είναι μέσω μίας κλινικής δοκιμής υψηλής ποιότητας ή RCT (τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή· randomised controlled trial). Αυτές συμπεριλαμβάνουν πολλές προφυλάξεις για να εξασφαλίσουν ότι τα αποτελέσματα των δοκιμών δεν είναι μεροληπτικά:

Τα φίγγια ή κράνμπερι
μπορεί να βοηθήσουν στην
πρόληψη λοιμώξεων του
ουροποιητικού συστήματος.

Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά της Liz West /
Wikimedia
 
  • Η αγωγή που μελετάται συγκρίνεται με μία ή περισσότερες εναλλακτικές αγωγές ελέγχου, συμπεριλαμβανομένου ενός εικονικού φαρμάκου (placebo· κάποιο που δεν έχει άμεση φαρμακολογική δράση, όπως π.χ. ένα χάπι ζάχαρης).
  • Οι διαφορετικές αγωγές κατανέμονται τυχαία στους συμμετέχοντες στην δοκιμή.
  • Ούτε οι ασθενείς, ούτε αυτοί που τους χορηγούν την αγωγή, γνωρίζουν ποια αγωγή έχει δοθεί· αυτό ονομάζεται διπλό τυφλό.
  • Η δοκιμή πρέπει να έχει αρκετούς συμμετέχοντες έτσι ώστε να μην είναι εύκολο τα αποτελέσματα να έχουν συμβεί κατά τύχη (όσα περισσότερα δεδομένα υπάρχουν, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα να συμβεί αυτό).

Ενώ όλα αυτά μπορεί να φαίνονται πολύ πολύπλοκα, χωρίς αυτές τις προφυλάξεις τα αποτελέσματα θα μπορούσαν εύκολα να οφείλονται σε άλλους παράγοντες αντί στην ίδια την αγωγή, οπότε δεν θα ήταν αξιόπιστα. Ακόμα και όταν έχει γίνει μία υψηλής ποιότητας μελέτη, τα αποτελέσματα πρέπει να εξεταστούν παράλληλα με αυτά άλλων τέτοιων δοκιμών για να δούμε τι υποδεικνύει το σύνολο των αποδείξεων (Για να μάθετε περισσότερα για τις κλινικές δοκιμές, δείτε Garner & Thomas, 2010, και Brown, 2011.)

Έχει αποδειχθεί σε κλινικές
δοκιμές ότι το βάλσαμο
είναι αποτελεσματικό στην
αντιμετώπιση της
κατάθλιψης.

Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά της Heike Will

Αγωγές με βότανα που υποστηρίζονται από αποδείξεις καλής ποιότητας περιλαμβάνουν τις εξής:

  • Η αγκινάρα (Cynara scolymus) μπορεί να βοηθήσει σε προβλήματα του πεπτικού συστήματος καθώς αυξάνει την ροή της χολής, η οποία βοηθά στην πέψη των λιπαρών. Δείτε το «The Handbook of Clinically Tested Herbal Remediesw1» για αποδείξεις.
  • Το φίγγι ή cranberry (Vaccinium macrocarpon) μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος: η πόση του χυμού από φίγγι θεωρείται ότι μειώνει την ικανότητα των βακτηρίων να προσκολλούνται στα τοιχώματα του ουροποιητικού συστήματος. (Όμως, μία πρόσφατη ανασκόπηση των δεδομένων οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το φίγγι είναι λιγότερο αποτελεσματικό από ότι θεωρούταν νωρίτερα). Δείτε την ιστοσελίδα του Cochrane Collaborationw2 για αποδείξεις.
  • Το βάλσαμο ή σπαθόχορτο (Hypericum perforatum) είναι εξίσου δραστικό στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης με μερικά φαρμακευτικά αντικαταθλιπτικά, αλλά όπως αυτά μπορεί να έχει παρενέργειες. Δείτε το «The Handbook of Clinically Tested Herbal Remediesw1» για αποδείξεις.

Άσκηση για την τάξη

Σελίδα από το χειρόγραφο
De Materia Medica του
Διοσκουρίδη (περίπου 40-90
μ.Χ.), που δείχνει έναν ιατρό
να προετοιμάζει ένα
ελιξίριο. Από το Ιράκ ή την
Βόρεια Μεσοποταμία, ίσως
από την Βαγδάτη.

Εικόνα δημόσιας κυριότητας/
Wikimedia Commons

Οι μαθητές μπορούν να κάνουν την δική τους έρευνα σε θεραπείες με βότανα οι οποίες έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές – ή όχι. Ίσως ζητήστε τους να διερευνήσουν μερικές συνηθισμένες θεραπείες με βότανα (π.χ. εχινάκεια, ηράνθεμο (evening primrose), γκίγκο (gingko), τζίνσενγκ, βαλεριάνα) και να εξηγήσουν τι υποδεικνύουν οι διαθέσιμες πληροφορίες και πόσο αξιόπιστες πιστεύουν ότι είναι.

Μία από τις καλύτερες πηγές για να μάθετε για την αποτελεσματικότητα θεραπειών όλων των ειδών είναι η ιστοσελίδα του Cochrane Collaborationw2. Το Cochrane Collaboration παράγει ανασκοπήσεις των δεδομένων κλινικών δοκιμών για να καθορίσει εάν υπάρχουν καλές αποδείξεις ότι μία αγωγή είναι αποτελεσματική. Υπάρχει πρόσβαση στις ανασκοπήσεις μέσω της ιστοσελίδας του Cochrane.

Μία άλλη πηγή είναι το «The Handbook of Clinically Tested Herbal Remediesw1» της Marilyn Barrett (2004), για το οποίο επίσης υπάρχει πρόσβαση μέσω του διαδικτύου. Η συγγραφέας έχει συλλέξει αποδείξεις από περισσότερες των 30 θεραπειών με βότανα που χρησιμοποιούνται συνήθως, μαζί με ανασκοπήσεις κάθε δοκιμής και βαθμολογώντας την ποιότητα των αποδείξεων που παρέχει η κάθε μία (βαθμολογία Ι, ΙΙ ή ΙΙΙ).


References

 

Web References

Resources

  • Η ιστοσελίδα Επιστήμη και Φυτά για Σχολεία (Science and Plants for Schools website) προσφέρει μία εκπαιδευτική πηγή για τα θεραπευτικά σκευάσματα και τα φάρμακα από φυτά. Χρησιμοποιώντας την μορφή παιχνιδιού με κάρτες, η άσκηση είναι κατάλληλη για την διδασκαλία μαθητών ηλικίας 16+ για τα φαρμακευτικά προϊόντα που προέρχονται από φυτά, ή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εισαγωγή νεότερων μαθητών στα δηλητήρια.
  • Για να μάθετε περισσότερα για την Αραβική επιστήμη και ιατρική μεταξύ του 7ουκαι 17ου αιώνα, δείτε:
  • Για να μάθετε περισσότερα για την δουλειά της ερευνητικής ομάδας του Δρ. Mayer, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα Forschergruppe Klostermedizin (στα Γερμανικά).

Author(s)

Η Susan Watt είναι μία ανεξάρτητη επιστημονική συγγραφέας και συντάκτρια. Σπούδασε φυσικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ στο Ην. Βασίλειο (University of Cambridge, UK), και έχει επίσης πτυχία στην φιλοσοφία και την πειραματική ψυχολογία. Έχει εργαστεί για το Μουσείο Επιστημών στο Λονδίνο (Science Museum, London), και το Βρετανικό Συμβούλιο (British Council), καθώς και για πολλούς εκδοτικούς οίκους. Ενδιαφέρεται ειδικά για την ιστορία και φιλοσοφία της επιστήμης και για την επιστημονική εκπαίδευση.

Η Δρ. Eleanor Hayes είναι η αρχισυντάκτρια του Science in School. Σπούδασε ζωολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στο Ην. Βασίλειο (University of Oxford, UK) και απέκτησε διδακτορικό στην οικολογία εντόμων. Μετά εργάστηκε για κάποιο διάστημα στην πανεπιστημιακή διοίκηση, προτού μετακομίσει στην Γερμανία και στις επιστημονικές εκδόσεις το 2001. Το 2005, πήγε στο Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας (European Molecular Biology Laboratory) για να ξεκινήσει το Science in School.

Review

Είναι ευρέως γνωστό ότι τα βότανα είναι χρήσιμα στην καθημερινή ζωή με πολλούς διαφορετικούς τρόπους· το άρθρο αυτό περιγράφει μία τέτοια εφαρμογή – πώς τα μεσαιωνικά μοναστικά βότανα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πηγή για σύγχρονα φάρμακα. Μεγάλου ενδιαφέροντος είναι η προφανής σύνδεση μεταξύ ιστορίας, θρησκευτικών σπουδών και επιστημονικών τομέων όπως η βιολογία φυτών, η χημεία και η φαρμακευτική. Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η πολύπλοκη διαδικασία που εμπλέκεται στην εξαγωγή πληροφοριών από μεσαιωνικά μοναστικά χειρόγραφα. Συνολικά, το άρθρο δείχνει όμορφα πώς η γνώση μπορεί να μεταφερθεί μέσα στον χρόνο και ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς.

Το άρθρο είναι μία εξαιρετική πηγή πληροφοριών για διεπιστημονικά μαθήματα. Σχετικά θέματα μπορούν να περιλαμβάνουν:

  • Φυσικά συστατικά για σύγχρονα φάρμακα
  • Την χρήση παλαιάς σοφίας για νέες ανακαλύψεις
  • Πώς η γνώση μεταφέρεται μέσα στον χρόνο και ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς.

Κατάλληλες ερωτήσεις κατανόησης περιλαμβάνουν:

  1. Γιατί είναι δύσκολο να συγκεντρωθούν χρήσιμες πληροφορίες για βότανα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση ασθενειών;
  2. Η φαρμακευτική βιομηχανία συνήθως βασίζεται στην συνδυασμένη δουλειά βιολόγων, χημικών, φαρμακοποιών και ιατρών για να αναπτύξουν ένα νέο φάρμακο. Στην περίπτωση των μοναστικών φαρμάκων που περιγράφονται στο άρθρο, απαιτούνται ερευνητές από ένα ευρύτερο επιστημονικό φάσμα. Εξηγείστε γιατί.
  3. Όταν έχουν πλέον ταυτοποιηθεί βότανα με θεραπευτικές ιδιότητες, γιατί μπορεί να είναι δύσκολο να δημιουργηθούν πηγές μεγάλων ποσοτήτων των συγκεκριμένων βοτάνων ή των δραστικών τους συστατικών;

Michalis Hadjimarou, Κύπρος

License

CC-BY-NC-ND

Download

Download this article as a PDF