Supporting materials
Φύλλο εργασίας για τους μαθητές (Word)
Φύλλο εργασίας για τους μαθητές (Pdf)
Download
Download this article as a PDF
Μετάφραση από Σφλώμος Γεώργιος (George Sflomos). Η Μεντελική κληρονομικότητα μπορεί να είναι δύσκολο εκπαιδευτικό θέμα για να διδάξει κανείς, ωστόσο το αξιομνημόνευτο…
Μπορεί βέβαια οι δράκοι να είναι μυθικά ζώα, ωστόσο μπορεί επίσης να είναι χρήσιμα εργαλεία για τη μελέτη της Μεντελικής κληρονομικότητας. Στην παρακάτω εκπαιδευτική δραστηριότητα οι μαθητές θα ‘αναπαράγουν’ μωρά-δράκους, χρησιμοποιώντας χρωμοσώματα φτιαγμένα από χαρτί προκειμένου να καθορίσουν το γονότυπο και τον φαινότυπο.
Αυτή η εκπαιδευτική δραστηριότητα έχει δοκιμαστεί για μαθητές ηλικίας 12-13 ετών και γενικά μπορεί να λάβει χώρα σε ένα μάθημα χρονικής διάρκειας 45 με 60 λεπτά.
Λωρίδες χρωμοσωμάτων, Πίνακες 1-3 από το φύλλο εργασίας, το φύλλο εργασίας και το βασικό σχέδιο δράκου μπορούν να κατέβουν από την ιστοσελίδαw1 του Science in School.
Χρησιμοποιώντας την πληροφορία που θα βρείτε παρακάτω, εισάγεται την ιστορία με το δράκο καθώς και το απαιτούμενο υπόβαθρο για αυτήν την εκπαιδευτική ενέργεια στους μαθητές. Στη συνέχεια μοιράστε το υλικό και αφήστε τους μαθητές να ακουλουθήσουν τις οδηγίες που παρέχονται στο φύλλο εργασίας. Οι Πίνακες 1-3 μπορούν επίσης να κατέβουν από την ιστοσελίδαw1 του Science in School.
Οι δράκοι είναι παράξενα πλάσματα. Με έκπληξη όμως παρατηρούμε ότι η γενετική τους είναι παρόμοια με εκείνη των ανθρώπων – ή ακόμα και με εκείνη των ινδικών χοιριδίων. Πολλά σχολεία έχουν ινδικά χοιρίδια, αλλά δε θα ήταν πολύ πιο συναρπαστικό να έχουν μια αγέλη δράκων; Δυστυχώς, οι δράκοι κοστίζουν πολύ ακριβά, έτσι το σχολείο σας μπορεί να αντέξει οικονομικά μόνο δύο – έναν από κάθε φύλο. Σκοπός της εκπαιδευτικής αυτής δραστηριότητας είναι να καθορίσει τι είδους δράκο θα μπορούσατε να έχετε στο κοπάδι σας, όταν (ή αν) οι δύο δράκοι σας αποφασίσουν να ζευγαρώσουν.
Κάθε κύτταρο, σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, περιέχει πληροφορία για την κληρονομικότητά του που κωδικοποιείται από ένα μόριο που ονομάζεται δεσοξυριβονουκλεϊκό οξύ (DNA): δείξτε στους μαθητές το μοντέλο του DNA. Το DNA είναι ένα εξαιρετικά επιμήκες και λεπτό μόριο, το οποίο όταν είναι περιελιγμένο και πακεταρισμένο, ονομάζεται χρωμόσωμα: δείξτε στους μαθητές την εικόνα ενός χρωμοσώματος. Κάθε χρωμόσωμα είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι DNA, έτσι, ένα κύτταρο με οκτώ χρωμοσώματα έχει οκτώ μεγάλου μήκους κομμάτια DNA.
Το γονίδιο είναι ένα κομμάτι του μεγάλου μήκους DNA μορίου. Διαφορετικά γονίδια μπορεί να έχουν διαφορετικό μήκος και κάθε γονίδιο είναι ένας κωδικός για το πώς ένα συγκεκριμένο πολυπεπτίδιο πρέπει να συντίθεται. Ένα ή περισσότερα πολυπεπτίδια απαρτίζουν μια πρωτεΐνη. Οι πρωτεΐνες γενικά μπορεί να ταξινομηθούν σε δύο διαφορετικούς τύπους: εκείνες που πραγματοποιούν τις χημικές αντιδράσεις στο σώμα σας (ένζυμα), καθώς και εκείνες που είναι τα δομικά συστατικά του σώματός σας (δομικές πρωτεΐνες). Πώς ένας οργανισμός δείχνει και πως λειτουργεί είναι το συσωρευτικό αποτέλεσμα των δύο αυτών ειδών πρωτεϊνών.
Κάθε οργανισμός που έχει “γονείς” έχει ζυγό αριθμό χρωμοσωμάτων, διότι τα μισά χρωμοσώματα προέρχονται από τον “πατέρα” και τα άλλα μισά από τη “μητέρα” του. Για παράδειγμα, στα φυτά, ένας κόκκος γύρης είναι η πατρική συμβολή και ένα ωάριο είναι η μητρική συνεισφορά. Αυτά τα δύο κύτταρα συνδυάζονται για να κάνουν ένα μοναδιαίο κύτταρο, το οποίο θα εξελιχθεί σε έναν σπόρο (οι απόγονοι).
Οι άνθρωποι έχουν 46 χρωμοσώματα, χωρισμένα σε 23 ζευγάρια. Ένα χρωμόσωμα από κάθε ένα από τα 23 ζεύγη προέρχεται από τον πατέρα του, ενώ το άλλο από τη μητέρα του. Δεδομένου ότι τα χρωμοσώματα υπάρχουν σε ζεύγη, το ίδιο συμβαίνει και με τα γονίδια. Το ένα γονίδιο βρίσκεται πάνω στο ένα μέλος του ζευγαριού των χρωμοσωμάτων ενώ το άλλο γονίδιο είναι στην ίδια θέση στο άλλο χρωμόσωμα. Το «ζεύγος» των γονιδίων για πρακτικούς λόγους αναφέρεται ως «γονίδιο», καθώς και τα δύο μέλη του ζεύγους κωδικοποιούν για το ίδιο χαρακτηριστικό. Για κάθε γονίδιο, μια ποικιλία διαφορετικών μορφών – γνωστή ως αλληλόμορφα – μπορεί να υπάρχουν, αλλά κάθε άτομο μπορεί να έχει το μέγιστο μόνο δύο αλληλόμορφα (ένα από τη μητέρα και ένα από τον πατέρα). Τα δύο αντίγραφα του γονιδίου που ένα άτομο έχει μπορεί να είναι τα ίδια ή διαφορετικά αλληλόμορφα.
Οι δράκοι μας έχουν 14 χρωμοσώματα σε 7 ζεύγη και θα εστιαστούμε μόνο σε ένα γονίδιο κάθε ζευγαριού. Θα μελετήσουμε 7 διαφορετικά χαρακτηριστικά (π.χ η ικανότητα να αναπνέουν και να βγάζουν φλόγα), κάθε ένα από τα οποία ελέγχεται από ένα μόνο γονίδιο – ονομάζουμε τέτοιου είδους χαρακτηριστικό ως μονογονιδιακό. Κάθε ένα από τα 7 γονίδια έχει δυο αλληλόμορφα.
Ένα σετ από 14 λωρίδες αναπαριστά τα χρωμοσώματα που προέρχονται από τη μητέρα (θηλυκό) δράκο. Το άλλο, που είναι διαφορετικά χρωματισμένο σετ, αναπαριστά τα χρωμοσώματα που προέρχονται από τον πατέρα (αρσενικό) δράκο.
Κάθε λωρίδα χρωμοσώματος έχει ένα γράμμα, το οποίο μπορεί να είναι είτε κεφαλαίο είτε μικρό. Τα κεφαλαία γράμματα αναπαριστούν επικρατή αλληλόμορφα και τα μικρά γράμματα αντιστοιχούν σε υπολειπόμενα αλληλόμορφα. Κάθε ζευγάρι γραμμάτων κωδικοποιεί για ένα χαρακτηριστικό. Αν υπάρχει τουλάχιστον ένα επικρατή αλληλόμορφο (κεφαλαίο γράμμα) τότε το επικρατές χαρακτηριστικό θα εκφραστεί (π.χ ο δράκος θα αναπνέει και θα βγάζει φλόγα); το υπολειπόμενο χαρακτηριστικό (π.χ η αδυναμία του δράκου να αναπνέει και να βγάζει φλόγα) θα εκφραστεί μόνο όταν ο δράκος έχει δυο αντίγραφα του υπολειπόμενου αλληλόμορφου.
Τα χαρακτηριστικά που κωδικοποιούνται από τα γράμματα έχουν ως εξής:
Αρσενικό γονίδιο (μπλε) | Θηλυκό γονίδιο (μπλε) |
---|---|
Για να εισάγετε την έννοια της συνεπικράτειας, μπορείτε να επεκτείνετε τη δραστηριότητα αυτή ανταλλάσσοντας τα σχετικά υλικά, αναφορικά με το χαρακτηριστικό που έχει να κάνει με το χρώμα του σώματος (γονότυπος Aa), με αυτά που έχουν τους γονότυπους A/Ä/a, όπου Α και Ä είναι συνεπικρατή και a είναι υπολειπόμενο:
Γονότυπος | Φαινότυπος |
---|---|
AA ή Aa | Μπλε σώμα και κεφάλι |
ÄÄ ή Äa | Μαύρο σώμα και κεφάλι |
AÄ | Ριγέ μπλε και μαύρο σώμα και κεφάλι |
aa | Άσπρο σώμα και κεφάλι |
Χαρακτηριστικό |
Γονότυπος |
Φαινότυπος |
---|---|---|
Χρώμα σώματος (A/Ä/a) |
Χρειάζεται να αντικαταστήσετε τις χρωμοσωμικές λωρίδες A/a με δυο διαφορετικά σετ γονέων προκειμένου να επιτύχετε απογόνους με όλους τους έξι δυνατούς συνδυασμούς. Η μισή τάξη θα πρέπει να πάρει το σετ.
Αντί να ζωγραφίζετε κομμάτια του δράκου, μπορείτε να ζητήσετε από τους μαθητές να ζωγραφίσουν άλλα μυθικά πλάσματα, ή ακόμη και να τα κατασκευάσουν, για παράδειγμα από ζαχαρωτά τύπου marshmallow και καρφίτσες (βλέπε Soderberg, 1992).
Η εκπαιδευτική αυτή δραστηριότητα βασίζεται σε μια ιδέα της Patti Soderberg διασκευασμένη με την άδεια του The Science Teacher (βλέπε Soderberg, 1992). Τα μαθήματά της χρησιμοποιώντας τα reebops, που είναι φανταστικοί οργανισμοί φτιαγμένοι από ζαχαρωτά marshmallow και άλλα φθηνά υλικά, στη συνέχεια διασκευάστηκαν από τους συγγραφείς. Οι ευχαριστίες για τις χρωμοσωμικές λωρίδες πιστώνονται στην Nancy Clarkw2, και στην Marlene Rau, αρχισυντάκτρια του Science in School, συμπεριλαμβανομένου και του παραδείγματος της συνεπικράτειας.
Το άρθρο μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από εδώ, με την ευγενική άδεια του The Science Teacher.
Patterson L (2009) Getting a grip on genetic diseases. Science in School 13: 53-58.
Bryk J (2010) Φυσική επιλογή στο μοριακό επίπεδο. Science in School 14.
Bryk J (2010) Η ανθρώπινη εξέλιξη: Ελέγχοντας την μοριακή βάση. Science in School 17.
Pongsophon P et al. (2007) Μετρώντας Κουμπιά: αποδεικνύοντας την αρχή των Hardy-Weinberg. Science in School 6.
Ως καθηγητής της βιολογίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ποτέ δεν είχα σκεφτεί να διδάξω γενετική χρησιμοποιώντας μυθικά πλάσματα, αλλά αφού ξεπέρασα την αρχική μου έκπληξη, συνειδητοποίησα ότι η χρήση της γενετικής των δράκων ήταν απόλυτα συνεπής με τα επιστημονικά δεδομένα… και πραγματικά πολύ διασκεδαστική! Η ιδέα της τυχαίας επιλογής των γονιδίων και η μετέπειτα αναζήτηση των προκυπτόντων χαρακτηριστικών των μωρών δράκων είναι ευφυέστατη και ταυτόχρονα αποτελεσματική.
Ακόμη και αν δεν είναι πραγματικοί, οι δράκοι μπορούν να συμβάλουν στην αύξηση του ενδιαφέροντος σε ένα θέμα που γενικά θεωρείται βαρετό (τουλάχιστον από τους μαθητές) και μπορούν να μεταφέρουν επιστημονικές έννοιες τόσο καλά όσο και η χρήση πραγματικών οργανισμών όπως τα μπιζέλια του Μέντελ.
Συνιστώ το άρθρο αυτό στους καθηγητές βιολογίας πρωτοβάθμιας και κατώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που επιθυμούν να εξετάσουν τις αρχές της γενετικής του Μέντελ (γονίδια, αλληλόμορφα, γονότυπος, φαινότυπος, επικράτεια, μείωση και αναπαραγωγή) με ένα καινοτόμο και παιχνιδιάρικο τρόπο. Η δραστηριότητα αυτή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί πολύ εύκολα μέσα σε μια τάξη, πρακτικά χωρίς κανένα εξοπλισμό.
Κατάλληλες ερωτήσεις κατανόησης:
Giulia Realdon, Ιταλία
Φύλλο εργασίας για τους μαθητές (Word)
Φύλλο εργασίας για τους μαθητές (Pdf)
Download this article as a PDF